Korekcja płaskostopia

Stopa ludzka zbudowana jest z dwóch łuków – podłużnego, leżący w śródstopiu i krótkiego w przodostopiu. Łuki te działają na zasadzie mostów kostnych do podtrzymania stopy i jako amortyzatory wstrząsów. Płaskostopie natomiast cechuje zanik tych łuków, przez co stopa staje się płaska i całą swoją powierzchnią dotyka podłoża.

Co ciekawe do około 3 roku życia po wewnętrznej stronie stopy można zaobserwować poduszeczkę tłuszczową, mięśnie są słabe, więzadła wiotkie. Stopy dzieci wyglądają na nienaturalnie wypukłe, miękkie, wręcz koślawe. Ta fizjologiczna koślawość stóp utrzymuję się do 3-4 roku życia, ale po tym okresie następuje samoczynna korekcja koślawości stóp, a cały ten proces może trwać nawet do 7 roku życia.

Płaskostopie można podzielić ze względu na objawy – na fizjologiczne czyli nie powodujące deformacji innych struktur i nie powodujące bólu. Druga wersja to płaskostopie patologiczne – powoduje ból nie tylko stopy, najczęściej podudzia, kolana, czasami biodra, a nawet kręgosłupa. Powoduje rotację podudzia i zmiany morfologiczne kończyny, tułowia.
W tym drugim przypadku konieczne jest wdrożenie leczenia.

Zabieg chirurgiczny musi być poprzedzony diagnostyką radiologiczną – badaniem RTG obu stóp na stojąco. W połączeniu z badaniem fizykalnym planujemy zabieg. Najczęściej wystarczającą procedurą jest zabieg artroerezy podskokowej – polega na ograniczeniu ruchomości w stawie skokowym dolnym, poprzez umieszczenie implantu pomiędzy kościami skokową, a piętowa, który działa jak „kołek rozporowy” wymuszając prawidłowe nastawienie stawu. Nierzadko trzeba tą procedurę połączyć z innymi, jak wydłużenie Achillesa, wydłużenie bocznej części stopy- osteotomia wg Evansa.

W najcięższych przypadkach musimy wykonać usztywnienie stawów.